Torunlarımızın Sofrasındaki Tehlike Çanları: İklim Kanunu ve Sağlıklı Beslenme Endişesi!

Teklifin içeriğine baktığımızda, karbon ticareti, yeşil büyüme ve net sıfır emisyon üzere kavramlar havada uçuşuyor. Pekala, iklim değişikliğinin somut tesirlerine, atmosferdeki o vahim olaylara karşı ne üzere gerçek, yapısal ve halkımızın faydasına düzenlemeler var? İşte bu soru zihnimi kemiriyor…

Özel jetleriyle bu mutabakatlara giden önderlerin samimiyetine inanmakta zahmet çekiyorum. Dünyanın bir köşesinde bombalar patlarken sessiz kalanlar, kelam konusu karbon ayak izi olunca neden bu kadar hassaslar? Sanki dünyanın birtakım dev dokumacılık şirketlerinin hoyratça su tüketimi görmezden gelinirken, benim bahçemdeki çiçeğe verdiğim su mu dünyayı kirletiyor? Tarlamda buğday yetiştirirken mi kaynakları israf ediyorum?

Bu tasalarımı sizinle paylaşmak istedim. Lütfen siz de bu mevzuyu derinlemesine araştırın. Bu yalnızca bizim geleceğimiz değil, çocuklarımızın, hatta torunlarımızın sağlıklı bir etrafta yaşama hakkı için de bir sorumluluk!

• Milli İradenin Yok Sayılması ve Beslenme Özgürlüğümüz: Gelecek yüzyılımızı şekillendirecek böylesine kritik bir hususta halkımızın iradesinin hiçe sayılması kabul edilemez. Bu kararlar sanki bir avuç seçkinin çıkarları doğrultusunda mı alınıyor, yoksa milletimizin refahı mı düşünülüyor? Ulusal irade yerine paranın iradesine teslim olmaktan ve bunun beslenme tercihlerimizi bile etkileyecek olmasından endişeleniyorum.

• Toprağımızın ve Sağlıklı Besine Erişimimizin Tehlikesi: Atalarımızın bize emanet ettiği bu bereketli topraklar, bu mutabakatlarla nasıl bir geleceğe sürüklenecek? Çocuklarımız, doğal, mahallî ve sağlıklı besinlere ulaşmakta zorlanacak mı? Yerli üretimimiz, memleketler arası monopollerin insafına mı bırakılacak? Çocuklarımızın gerçek et yiyemeyeceği, laboratuvar eseri yahut sentetik besinlere mahkum kalacağı bir gelecek niyeti beni ürkütüyor.

• Özgürlüğümüzün Kısıtlanması ve Beslenme Tercihlerimiz: ‘Karbon ayak izi’ mazeretiyle hayatımızın her alanına müdahale edilecek mi? Seyahat özgürlüğümüz, tüketim alışkanlıklarımız ve hatta beslenme tercihlerimiz bile kısıtlanacak mı? Güya Dünya Sıhhat Örgütü’nün (ki ben bu örgütün insan sıhhatinden fazla sistemin çıkarlarını gözettiğini düşünüyorum) bize ne kadar müsaade verirse o kadar yaşayacağımız bir geleceğe hakikat mu gidiyoruz?

• Sanayimizin Geleceği ve Besin Garantimiz: ‘Temiz güce geçiş’ ismi altında endüstrimiz nasıl bir dönüşüm geçirecek? Bu dönüşüm, işsizliğe ve ekonomik kayıplara yol açacak mı? Yerli endüstrimiz, milletlerarası rekabette nasıl ayakta kalacak? Endüstrideki muhtemel bir çöküşün, besin üretimini ve münasebetiyle besin garantimizi nasıl etkileyeceğinden endişeleniyorum.

• Doğanın Korunması ve Sağlıklı Besin Kaynaklarımız: Sözde ‘iklimi iyileştirme’ uğraşları, aslında tabiatımıza ziyan verecek mi? HES’ler, RES’ler ve nükleer santraller üzere projeler, doğal güzelliklerimizi yok edecek mi? Doğayı korumak yalnızca kısıtlamalarla mı mümkün, yoksa sürdürülebilir ve doğal kaynaklarımızı koruyan tahlillerle mi? Unutmayalım ki sağlıklı besinin kaynağı da sağlıklı bir tabiattır.

Vatanını seven bir birey olarak, yalnızca yaşanabilir bir etraf değil, tıpkı vakitte sağlıklı ve doğal besine erişebilecekleri bir dünya bırakmak istiyorum çocuklarımıza ve torunlarımıza. Bu mutabakatların ve kanunların, gelecek kuşakların hayatını her açıdan olumsuz etkilemesinden derin korku duyuyorum. Ulaştığım bilgiler, ABD’nin bu mutabakattan çekilmesi ve pek çok ülkenin de benzeri sinyaller vermesi, bu mutabakatın ne kadar doğru temeller üzerine kurulu olduğu konusunda önemli kuşkular uyandırıyor bende. Yeşilinin her tonunun var olduğu, mavi altının (suyun) kaynaklardan fışkırdığı canım ülkemin bu yanlış kararlar yüzünden ziyan görmesinden korkuyorum. Bu yanlıştan dönmek için daima birlikte ne yapabiliriz, düşünmeliyiz!

Instagram

Facebook

X

Web

Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar külliyen müelliflerinin özgün niyetleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio